1-عبداله سلطان چگنی:در قرن یازدهم هجری می زیسته و حاکم قسمتی از خراسان بوده است و طبعی روان در شعر سرودن داشته است.
2-بهرام نعمتی زاده:در سال 1339در روستای مله بلوط از توابع بخش چگنی متولد شد،تحصیلات ابتدایی و راهنمایی را در چگنی و متوسطه را در خرم اباد گذرانید.در سال 1361به استخدام اموزش و پرورش در امد.وی اشعار خود را به گویش های لکی و لری مسراید.
3-موسی بهرامی:از دبیران مجرب چگنی فرزند مرحوم یداله و نوه ی علی محمد بهرامی میباشد.علی محمد بهرامی از افراد با سواد و اهل کتاب چگنی بوده است.
4-عابد میرزاییان:در سال 1350در چگنی به دنیا امد.دوران ابتدایی و راهنمایی و متوسطه را در همان جا گذراند.در رشته زبان و ادبیات فارسی تحصیل نمود.و کتابی با عنوان (هِل و میخک)به زبان فارسی و لری دارد.
5-از دیگر شاعران لری گو این خطه میتوان از علی صالح،رضا حسین کومرو،محمد شفیع،محمد صادق حیدری ،قربانعلی عالیخانی و حسینی از تیره ی میرزاوند نام برد.
چگنی ها مانند دیگر مناطق لرستان دارای اداب و رسوم و سنن خاص محلی خود میباشند که با بقیه تیره ها و مناطق لر نشین تفاوت چندانی ندارد.
اعتقادات و باورهای مردم چگنی در برخی مسایل در این جا اورده شده است:
1-ادای نام خدا به هنگام عبور در کنار ارامستان و خاکستر (بیل کو)توسط کسانی که بچه کوچک داشته باشند.
2-لباس نوزادی که هنوز چهله او نرفته باشد را بیرون نمیگزارند.
3-انجام مراسم عروسی و خاستگاری یا به دنبال معامله ای رفتن در روزهای فرد هفته.
4-سور:اگر شخصی قصد انجام کاری داشته باشد و صدای عطسه ای بشنود از انجام ان کار منصرف میشود یا حد اقل چند لحظه ای به خاطر ان عطسه صبر میکنند.اگر تعداد عطسه ها از یکی بیشتر شود باید در انجام ان کار عجله نمود.
5-برای درمان یرقان(زردی)اگر بچه ای زردی کرده باشد برای معالجه،او را نزد شخصی که به اصطلاح محلی به ان «زردی بُر» میگویند میبرند.ان شخص اب دهان خود را چند بار در طی چند روز بر روی زبان بچه زردی کرده میانداخت.
6-هنگام خورشید یا ماه گرفتگی معتقد بودند که کافرها خورشید و ماه را گرفته اند و با زدن دهل و ایجاد سر و صدا به ازاد نمودن ماه کمک مینمودند.
7-طلب باران کردن:اگر به علت نباریدن باران به کشتزارها مردم ضرر و زیان وارد می شد،مردم برای طلب باران دست به عمل «گاروا»میزدند.در واقع مردم به دو دسته تقسیم میشدند و با جنگ ساختگی به جان هم می افتادند.